ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ

Προσπάθησα πολύ φέτος να πάω να δω το συγκεκριμένο παιδικό θεατρικό έργο. Είχα δει την περυσινή παράσταση του Ηλία Καρελλά και με είχαν εντυπωσιάσει όλα: η ζωντανή μουσική, οι γιγαντόκουκλες, το λιτό σκηνικό και τα σκηνοθετικά ευρήματα...Τελικά τα κατάφερα σήμερα, κυριολεκτικά στο παρά πέντε (απομένουν 2 παραστάσεις ακόμα, με εξαίρεση την 25η Μαρτίου, που λόγω εθνικής εορτής δεν θα πραγματοποιηθεί). Δυστυχώς δεν έμεινα ικανοποιημένη. Ο ήχος ήταν έντονος, τα κοστούμια δεν τα κατάλαβα, γιγαντόκουκλες δεν υπήρχαν, μια προσπάθεια κωμικής νότας τη θεώρησα άτυχη και το σκηνικό θύμιζε ζαχαρωτά!!!Το παιχνίδι με τις σκιές ήταν βέβαια εντυπωσιακό, αλλά δεν έσωζε το γενικό αποτέλεσμα. Στο τέλος, προς τιμήν του, ο ίδιος ο Καρελλάς βγήκε στη σκηνή, έκανε μια ανάλυση των τεχνικών που χρησιμοποιήθηκαν, μας σύστησε τα όργανα και τους ηθοποιούς και μας ευχαρίστησε για την παρουσία μας.Ελπίζω στην επόμενη παράσταση, που θα δω οπωσδήποτε μιας και το αποτέλεσμα είναι 50%-50%, να μας απογειώσει!!!